• Будаўніцтва паўднёвай афіцыны пачалося прыкладна ў 1847 годзе. Двухпавярховы будынак прызначаўся для слуг і быў падзелены на кватэры. Пазней ў памяшканнях паўднёвай афіцыны была канцылярыя сядзібы. З 2008 года дзейнічае Юрбаркскі турыстычны інфармацыйны цэнтр.
  • У першай палове XIX стагоддзя пабудавалі двухпавярховую паўночную офіцыну, падобную на паўднёвую. Аднак унутры яны адрозніваліся, паколькі паўночная афіцына прызначалася для княскай сям’і і гасцей. Унутры паўночнай афіцыны захаваліся раскошная драўляная аздабенне, арыгінальныя драўляныя столі з разьбой.
  • Прыгожая праваслаўная царква сядзібы Юрбаркаса паўстала на месцы каменнага гарэлачнага склада гарэлкі, які пабудавалі пры Платоне Зубаве. Асвечаная ў 1865 годзе царква была адкрытая для ўсіх вернікаў. Вянчацца ці хрысціць дзяцей у гэтай царкве было гонарам. Васільчыковы ўтрымлівалі святара, які жыў непадалёк, аказвалі падтрымку парафіяльнай супольнасці, якая была заснаваная ў 1905 годзе і клапацілася пра…
  • Дом для работнікаў пабудавалі ў сярэдзіне ХІХ стагоддзя па-за тэрыторыяй Юрбаркскай сядзібы. У доме жылі найманыя работнікі. Кожны з іх, акрамя жылога памяшкання, яшчэ атрымліваў зямельны надзел, мог мець свойскую жывёлу.
  • Гаспадарчая пабудова, якая прызначалася для ўтрымання жывёлы, захоўвання корма для жывёлы, а таксама для розных гаспадарчых прыладаў, не ацалела.
  • Прамакутны, шырокі дом у стылі рускага драўлянага дойлідства быў пабудаваны ў канцы ХХ стагоддзя на уездзе ў сядзібу. Для абароны мяжы з Прусіяй, якая праходзіла (па Нямунасе – Нёману) у Юрбаркасе размясцілі драгунскі полк. Праз кожныя два кіламетры мяжы стаялі драгуны. У драўляным драгунскім доме палкавыя кіроўцы праводзілі нарады, таксама тут адпачывалі драгуны. Ля будынку…
  • Пры князях Васільчыкавых укруг сядзібы паставілі агароджу з чырвонай цэглы, яна атачала тэрыторыю. Шырокія жалезныя вароты падымаліся да другога паверха асноўнага будынка. Калі ў сядзібе жылі Васільчыкавы, уваходь за абгароджаную тэрыторыю быў забаронены. У цяперашні час засталіся слупы з чырвонай цэглы, на якія абапіраліся ажурныя бакавіны агароджы і частка самой агароджы.
  • Князі Васільчыкавы, любілі баляваць у сядзібе. У канцы лета ў парку на свята ўраджаю гучаў духавы аркестр, гасцей частавалі пірагамі з мясам. Стаміўшыся, садзіліся на лаўкі пад вялікім драўляным баравіком. Калі святы заканчваліся, старонніх у парк не пускалі. Высокая каменная агароджа ахоўвала не толькі спакой княжацкай сям’і, але і парк, у тым ліку і фазанаў,…