Kościół parafialny w Miednikach zbudowano w 1391 roku. Wielki książę litewski Witold założył obok niego klasztor. Jednakże częste najazdy Krzyżaków ciągle dewastowały kościół.
W 1788 roku rozpoczął budowę drewnianego domu modlitwy w Miednikach ksiądz Marcin Gałecki. Istniał do 1831 roku, zanim władza carska nie zamknęła świątynię.
Budowa nowego drewnianego kościoła rozpoczęła się dopiero w okresie międzywojennym. W Miednikach powstała świątynia trójnawowa z jedną wieżą. Wyglądem przypominała drewniany kościół, zbudowany w Narwiliszkach. Wewnętrzna jej przestrzeń podzielona kolumnami i arkadami. Nawa środkowa ozdobiona wielkimi namalowanymi obrazami. Kościół otrzymał wezwanie św. Kazimierza. Później obok założono klasztor franciszkanów św. Kazimierza.