Do dziś zachowały domki przeznaczone dla zakonników-pustelników. Robotnicy postawili na terenie eremu w czterech rzędach trzynaście domków pustelniczych. Na fasadach południowych domków umieszczono zegary słoneczne. Ze względu na to, że kameduli żyli według reguły ascetycznej, domki jeden od drugiego dzieliło ogrodzenie, przy którym posadzono bukszpany i kwiaty. W każdym domku znajdowały się cztery pokoje. Jeden do spania, drugi – ogrzewany piecem – do pracy. W oddzielnym pomieszczeniu, służącym do modlitwy, urządzono kapliczkę, a w pokoju do studiów stał stół, który również stawał się stołem jadalnym. W XIX w. w domkach zakonników zamieszkali zakonnicy prawosławni. Inne przystosowano do potrzeb gospodarczych. Obecnie zachowane trzy domki wykorzystuje się jako muzealne pomieszczenia pomocnicze.