Kaplica na starym cmentarzu w Płungianach zbudowano ze środków hrabiego Zubowa w 1858 r. Zbudowali ją miejscowi mistrzowie – murarz, blacharz i cieśla, którzy nawet zostali wysłani na szkolenia do Prus. Po powrocie zbudowali kaplicę niczym mały kościółek: z wieżą, z trzema ołtarzami, amboną, chórem i prezbiterium. Dzwon kościelny odlano w 1863 r. za pieniądze Mykolasa Uznevičiusa. Podczas I wojny światowej, aby ustrzec go przed grabieżcami, trzeba było dzwon przenieść. Później został przeniesiony na dzwonnicę kościoła w Płungianach. W kaplicy urządzono podziemia grobowe, w których spoczywa szlachta okolic Płungian.