Na wyspie jeziora Galwie książę Kiejstut budowę zamku trockiego rozpoczął w XVI w. Jego prace przerwały ataki krzyżaków. Budowę kontynuował syn Kiejstuta Witold. Po zaproszeniu architekta zakonu krzyżackiego, na wyspie wzniesiono dwa skrzydła dwupiętrowego pałacu. Po jednej stronie połączyła je wysoka ściana, po drugiej – pięciopiętrowy donżon, na dole którego wykonano wjazd z mostem zwodzonym. Na górze – kaplica. Wjeżdżając przez most zwodzony książę i goście trafiali bezpośrednio na wybrukowany kamieniami dziedziniec. Żeby nie gromadziła się na nim woda, wykonano system odprowadzania deszczówki. W dwóch skrzydłach zamku książęcego mieściło się dziewięć komnat mieszkalnych. Spośród nich wyróżniała się komnata reprezentacyjna przeznaczona do przyjmowania gości. Zdobiły ją okna witrażowe oraz sklepienia gwiaździste. Wileńscy malarze wymalowali ją charakterystyczną dla tych czasów techniką “fresco secco”. Do ogrzewania zamku wykonano instalację ogrzewania powietrznego. W okresie późniejszym zastąpiono ją wytwornymi renesansowymi kominkami.