Budowę klasztoru salezjanów rozpoczęto w 1937 roku. Taki zapis dla proboszcza w Skirsnemunė w testamencie pozostawił ksiądz, astronom Antanas Petraitis. Budynki dworskie zamieniły się w nowoczesny kompleks klasztorny z pomieszczeniami przeznaczonymi na naukę, odpoczynek i modlitwę. Tutaj uczyło się i mieszkało około 100 osób. Księża, zakonnicy i ich podopieczni dbali o otoczenie klasztoru, zbudowali boisko, dbali o porządek w parku. Salezjanie planowali również zbudować kolegium wyższe. Jednakże zdążyli jedynie założyć fundamenty. Gdy rozpoczęły się niepokoje, klasztor został zamknięty, duchowni byli zmuszeni ukrywać się.