DWÓR W LUBOWIE - Didikulietuva.lt

DWÓR W LUBOWIE

Pierwsze wzmianki o dworze w Liubowie pochodzą z XVI wieku. Nazwa dworu pochodzi od pruskich słów „luba” i „śluba”, które w języku litewskim oznaczają „miłość” i „małżeństwo”. Przez długi czas majątek przechodził od jednej szlachty do drugiej. Dworem zarządzał Mikołaj Radziwiłł Rudy, hrabia Kasper Golejewski, Antoni Jan Tyszkiewicz, Marcin Kryszpin de Kirszenstein. Każdy z właścicieli posiadłości rozwijał i zwiększał jej wartość. W 1750 roku w skład zespołów dworskich mogło wchodziło nawet 20 różnych budynków.

Okres największego rozkwitu dworu przypada na XIX wiek (rządy rodziny Ślizień). Jako pierwszy we dworze zamieszkał Rafał Ślizień wraz z małżonką Kamilą z Tyszkiewiczów. Właściciel dworski zasłynął jako rzeźbiarz i architekt. Następnie spadkobiercą dworu został jego syn Rafał Jan Ślizień. Nowy właściciel zatrudniał zagranicznych mistrzów do odbudowy posiadłości. Budowali oni młyn, modernizowali system wodny, zainstalowali drenaż na polach. W majątku wzniesiono lodziarnię z kamienia, w parku zwiększyła się liczba stawów.

O dziwo, ale małżonka Rafała Jana Ślizienia gustowała w polowaniach, natomiast sam właściciel dworu przepadał za kwiatami. Nie brakło ich ani w oranżerii, ani na okrągłych klombach usytuowanych naprzeciwko pałacu. Obowiązywał zakaz zbliżania się obcym do pałacu. Na półokrągłej bramie były umieszczone stosowne nadpisy. Sekretarz pałacowy przygotował moc tabliczek z wszelkiego rodzaju instrukcjami, które znajdowały się nawet w budynkach inwentarskich. Instrukcje zawierały polecenia dotyczące pory karmienia zwierząt gospodarskich, ilości paszy. Oprócz pisemnych instrukcji, służba dworu powinna była uważnie nadsłuchiwać dźwięków gongu, ogłaszającego początek i koniec pracy oraz przerwę na obiad.

Okoliczni mieszkańcy często swój wzrok kierowali w stronę pojazdu właściciela majątku. Nazywano go „taksówką”. Każdej niedzieli kierowca Ślizieni dowoził księdza z Niemenczyna do pałacowej kaplicy.

Ostatni właściciel dworu Rafał Jan Ślizień został wywieziony na Sybir, gdzie też zmarł. Dwór nacjonalizowano. Jakiś czas w Lubowie przetrzymywano więźniów politycznych, następnie osiedlono tu przybyszów z Białorusi. Obecnie dla zwiedzających dostępny jest wyjątkowy dworski młyn wodny. Do potrzeb kulturalno-publicznych przystosowano oficynę oraz oranżerię dworu.

- Oficyna dworu w Liubowie
Barokowa oficyna dworu w Liubowie powstała w XVIII wieku. W jednokondygnacyjnym budynku zakwaterowano służbę dworską. W swoich mieszkaniach mogli osiedlać się wraz z rodzinami. Dwór również zatrudniał rządcę, pokojówki i sekretarza. Teraz w budynku ówczesnej oficyny prezentowana jest ekspozycja muzealna.
- Oranżeria dworu w Liubowie
Barokowa oranżeria dworu w Liubowie powstała w XVIII wieku. Zlokalizowany w pobliżu rzeczki budynek swą architekturą przypominał oficynę. Ściany zdobiły ornamenty. Było to jedno z ulubionych pomieszczeń ostatniego właściciela dworu Rafała Jana Ślizienia, który był pasjonatem kwiatów. Nie brakło tutaj lokalnej i egzotycznej roślinności, wielobarwnych kwiatów. W odnowionym budynku oranżerii otwarto ekspozycję poświęconą oranżeriom dworów…
- Młyn wodny dworu w Liubowie
Młyn wodny dworu w Liubowie jest jednym z najbardziej wyjątkowych na Litwie. Zbudowany przez mistrzów zagranicznych na początku zarządzania dworem przez rodzinę Ślizieni. Od strony stawu młyn wyglądał niczym parterowy budynek, przez który dostarczano zboże do młyna. Po odbiór mąki należało stawić się na dziedziniec wewnętrzny. Natomiast stąd budynek wyglądał jak dwukondygnacyjny. Przy młynie znajdował…
- Stodoła dworu w Liubowie
Stodołę dworu w Liubowie zbudowano w XVIII wieku z kamiennych kolumn i drewnianych bali. To jednokondygnacyjny, prostokątny budynek. Wzrok przykuwał rzadkiej formy dach mansardowy. Posiadał cztery połacie. W pobliżu stodoły stały słupy, na których umieszczono stalowy gong, który codziennie ogłaszał robotnikom początek i koniec dnia pracy.
- Budynek inwentarski dworu w Liubowie
Budynek inwentarski dworu w Liubowie zbudowano w XIX wieku. Prostokątnej formy budynek podzielono na cztery części i wyposażono w dziedziniec wewnętrzny. Można było do niego trafić przez dużą półokrągłą bramę. Przy bramie stały konie sportowe właściciela dworu. Sześć z nich zaprzęgano do faetonu lub ujeżdżano. Jednego osobnika wykorzystywano do przedłużenia rasy. Osobne pomieszczenie było zarezerwowane…
- Świren dworu w Liubowie
Świren dworu w Liubowie zbudowano w XIX wieku. Robotnicy wznieśli podłużny prostokątny budynek z kamieni polnych. Tutaj nawet w najbardziej urodzajne lato nie brakło miejsca, ponieważ jego powierzchnia sięgała 800 metrów kwadratowych.
- Lodowania dworu w Liubowie
Lodownię z kamienia wybudowano za rządów Rafała Jana Ślizienia. Prostokątny budynek z kamieniami wkopano do ziemi. Światło do budynku docierało przez owalne okno znajdujące się nad wejściem. Do mrożenie produktów wykorzystywano brył lodowych z dworskich stawów. Robotnicy przewozili saniami kawały lodu do lodowni, by bryły nie szczepiły, przysypywali je trocinami. Po rozpuszczeniu się jednej bryły,…
- Stajnia dworu w Liubowie
Stajnię we dworze w Liubowie wybudowano w pierwszej połowie XIX wieku. Był to jednokondygnacyjny budynek z kamienia, który przykrywał dwuspadowy dach. Otwory okienne zdobiła obwódka z czerwonej cegły. W stajni trzymano konie dworskie. Bystre konie sportowe z zaprzęgu właściciela dworu mieszkały osobno, w sądzietwie jego czarnego samochodu.
- Drugi budynek gospodarczy dworu w Liubowie
Ze względu na rozwój dworu niezbędne były nowe pomieszczenia. W 1925 roku powstał drugi budynek gospodarczy. Konstrukcja jednokondygnacyjnego budynku była kolumnowa. Kolumny wykonano z kamieni polnych. Dach dwuspadowy.
- Dom mieszkalny dworu w Liubowie
Dom mieszkalny dworu w Liubowie wybudowano w XIX wieku. W latach późniejszych wraz z rozbudową dworu na początku XX wieku rozpoczęto jego odbudowę. Jednokondygnacyjny budynek prostokątny miał poddasze. Dom wyposażono w prostokątne otwory okienne i drzwiowe.