DWÓR W BIRŻYNIANACH
W XIV wieku w Birżynianach znajdowała się okazała posiadłość królewska, która później trafiła w prywatne ręce. Dwór przechodził z rąk do rąk, aż w lutym 1670 roku majątek dworski nabył Mikołaj Górski, szlachcic ze Żmudzi. Jego rodzina zarządzała majątkiem przez około 300 lat.
Mikołaj Górski podjął się robót w nowym miejscu zaraz po ślubie z Oną Vainaitė. W Birżynianach wzniesiono wytworny pałac, oficyny, zabudowania gospodarcze i produkcyjne. Zarówno na zewnątrz, jak wewnątrz budynki mieszkalne były oznakowane herbami, natomiast status szlachcica podkreślały dzieła sztuki, drogie mahoniowe meble. Czas w pałacu odliczał wykonany z brązu i marmuru zegar stojący.
W luksusowym pałacu nigdy nie brakło gości, którzy gustowali w wiosennych spacerach w ogrodzie pełnym białego kwiecia, ścieżkami parkowymi, które okalały kwietniki. Na kolację panie przywdziewały sięgające ziemię suknie. Panowie wyciągali z szaf odświętne fraki. W tym czasie pokojówki przygotowywały zastawy stołowe z inicjałami Górskich – srebrne noże, łyżki, łyżeczki oraz kryształowe salaterki, paterki i sosjerki. Wszystkie naczynia wypełniały pyszne potrawy przygotowane przez Jana Mironiuka, kucharz pochodzącego z Królestwa Polskiego. Goście, którzy spróbowali gęsia w cieście z mąki żytniej, piali dytyramby na jego cześć lub próbowali zdobyć przepis dania. Ze względu na taki sukces kucharz był uważany za osobę z wyższej warstwy społecznej niż inni służący pałacowi.
O posiłki dla sług dbała żona kucharza. Nie musiała dbać o wykwintność dań, najważniejsze, by robotnicy nie byli głodni. Na dworze w Birżynianach zatrudniano 19 mężczyzn oraz 7 kobiet. Czeladź pracę rozpoczynała jeszcze przed wschodem słońca i ciężko pracowała przez cały dzień w oborach oraz na polach. Pracowano posłusznie i gorliwie, w zamian szlachcic przekazywał ziemie, zboże.
Gdy przed drugą wojną światową rozpoczęły się zesłania, jeden z byłych najemników przekazał wiadomość Annie Górskiej, ostatniej właścicielce majątku. Pani nie zwlekała ani chwili. Uciekła, zabierając ze sobą córkę. Kiedy rozpętała się wojna, dwór został zajęty przez wojsko. Wspaniałe wnętrze majątku zniszczono. W pałacu założono gospodarstwo radzieckie.
W 2011 roku budynek zrekonstruowano. Obecnie odbywają się tu wieczory poezji, wystawy, ekskursje, organizowane są ceremonie zaślubin.