• Dwór w Szyłokarczmie założono w 1721 roku. Na obszarze dworskim zbudowano dwukondygnacyjny dom z zamieszkałym poddaszem. We dworze znajdowało się 14 pokojów, 2 kuchnie i piwnice. Wewnątrz budynku znajdował się olbrzymi westybul ze schodami prowadzącymi na piętro. W latach 1906–1907 z inicjatywy H. Scheu dwór został przebudowany. Dobudowano ryzalit, drewnianą werandę, dwupoziomową przybudówkę. Hol w…
  • Chlew we dworze zbudowano w pierwszej połowie XX w. Był to budynek parterowy z mansardą. Fundamenty kamienne, a ściany murowane. W części południowej i północnej budynku między parterem a mansardą widnieje gzyms z reliefem, wyżej – elementy zdobnicze w kształcie rombów i owali.
  • Piwnica dworska, składająca się z dwóch przejściowych pomieszczeń, zbudowano w pierwszej połowie XX wieku. Piwnicę od góry przesypano warstwą ziemi. W ten sposób starano się zapewnić odpowiednią temperaturę w piwnicy, aby nie psuły się produkty.
  • Drewutnię we dworze zbudowano na początku XIX wieku. Wraz z domen dla służby drewutnia ukształtowała dziedziniec wewnętrzny dworu. Był to budynek parterowy z poddaszem. W 1890 roku wybuchł pożar, który spustoszył zarówno drewutnię, jak i większość innych budynków gospodarczych. Budynek przebudowano. Obecnie w byłej drewutni znajdują się pracownie restauracyjne drewna i grafiki.
  • Na wewnętrznym dziedzińcu zespołu dworskiego dom dla służby zbudowano na początku XIX wieku. Był to prostokątny budynek kryty czerwoną dachówką. Poddasze i otwory okienne miały gzymsy z czerwonej cegły. W tym budynku urządzono mieszkania, które rozdzielano pomiędzy robotnikami najemnymi. Mieszkali oni tutaj wraz z rodzinami. Kilkadziesiąt lat po pożarze, w którym ucierpiał dom dla służby,…
  • Parterowa stajnia na wewnętrznym dziedzińcu dworu zbudowano w końcu XIX w. – na pocz. XX w. Dla Niemca Hugona Scheu, który w owym czasie odbywał praktykę w sąsiednim dworze, stajnie wyglądały szczególnie wielkie. Gdy H. Scheu kupił dwór, wyeksploatowane stajnie musiał przebudować. Aby dziedziniec stał się bardziej przestrzenny, stajnie odrobinę przesunięto. W parterowej stajni trzymano…
  • Obory zbudowano w XIX w. wraz z innymi gospodarczymi i produkcyjnymi budynkami we dworze. Po pięćdziesięciu laty zostały zniszczone przez pożar. Gdy zapłonął słomiany dach, jego fragmenty zaczęły spadać na dół. Jeden z nich zablokował wyjście. W płomieniach zostało sześć młodych wołów. Po pożarze właściciel dworu przesunął oborę. Zbudował ją dalej, w ten sposób poszerzając…
  • Stodołę na obszarze dworskim w Szyłokarczmie zbudowano dalej od innych zabudowań. Zbudowano ją mniej więcej w k. XIX w. – na pocz. XX w. W stodole trzymano zżęte zboże, siano dla zwierząt. Stodołę zbudowano tyłem do zespołu dworskiego, a do jej budowy wykorzystano drewno, jak to robiono w całej Litwie.
  • Wysoka wieża silosu w zespole dworskim w Szyłokarczmie powstała wraz z wszystkimi innymi gospodarczo-produkcyjnymi budynkami. Okrągły budynek zbudowano z betonu. W wieży najczęściej przechowywano paszę. Do niej można było wsypać również ziarno, mąkę, nawóz i inny sypki surowiec.
  • Lodownia we dworze w Szyłokarczmie powstała na terenie parku dworskiego. Piwnica lodowni o grubych murach znajdowała się poniżej gruntu. Sufit dodatkowo izolowano za pomocą paździerza, mchu i gałęzi jałowca. Zimą do lodowni przywożono i tutaj magazynowano bryły lodu. Gdy nadchodziły silne mrozy, robotnicy we dworze wycinali bryły z zamarzniętej wody w stawach. Zgromadzony lód w…
  • Na terenie parku dworskiego w Szyłokarczmie znajdowały się dwa domy przeznaczone pracownikom doglądającym park. Jeden – dla ogrodnika, drugi – dla pomocników w ogrodzie i parku. Były to prostokątne budynki z dachem spadzistym pokryty dachówką. Ściany budynków zbudowano z cegły czerwonej i kamienia i  otynkowano. Właściciel dworu Hugo Scheu, który założył park w stylu angielskim,…
  • Namiętnością właściciela dworu w Szyłokarczmie Hugona Scheu, należącego do Towarzystwa Botanicznego, były rośliny. Tworzył on park i ogród dworski przy pomocy członków tego Towarzystwa, wybitnych przyrodników i botaników. Osuszając wybrzeże rzeki Šyša i zabezpieczając teren nasypami, ziemianin założył park w stylu angielskim. Wykopano trzy stawy, założone rurociąg do odprowadzania wody do rzeki, wytyczono ścieżki spacerowe,…
  • Czując że koniec życia już jest blisko, właściciel dworu w Szyłokarczmie Hugo Scheu postanowił napisać list do kościoła ewangelickiego w Szyłokarczmie. Zaznaczając, że jest założycielem kościoła,  poprosił w liście, aby został pochowany w podziemiach domu modlitwy. Jednakże jego przedśmiertne życzenie nie zostało spełnione. W lipcu 1937 roku zmarły ziemianin znalazł wieczny odpoczynek na cmentarzu dworskim.…
  • O starym cmentarzu dworski w Szyłokarczmie świadczy tylko zachowane lipowe ogrodzenie. Jedynym oznakowanym grobem tutaj jest grób Hugona Scheu. Cmentarz dworski założono w 1819 roku, gdy dwór stał się prywatną własnością rodziny Radke. W rejestrze dworu widnieje, że cmentarz o powierzchni 17 arów był otoczony starymi lipami. Gdy H. Scheu nabył dwór, otoczył cmentarz ogrodzeniem,…