Вадзяны млын у сядзібе

Вадзяны млын ля месца зліцця рэк Акмяна (Akmena) і Дулпутыс (Dulputis) быў згаданы яшчэ ў інвентарнай кнізе 1672 года. Праз сто гадоў, пры падліку аб’ектаў сядзібы, гэты аб’ект запісаў каморнік Пранцышкус Йодка, якого прызначыў біскуп Ігнотас Йокубас Масальскіс.
У XIX стагоддзі, пры графе Юзафе Тышкявіче, у надбудове з чырвонай цэглы пачала працаваць першая ў Літве гідраэлектрастанцыя, і электрычная энергія падавалася ў палац. У памяшканнях млына арганізавалі і сталярныя майстэрні – кола вадзянога млыну круціла сталярнае абсталяванне. Пры рэнавацыі млына захавалі стары механізм жарнавоў, драўляныя бэлькі. У памяшканнях млыну дзейнічае этнаграфічная экспазіцыя.