
У сядзібе былі сад і парк. Велізарны парк (5 гектараў) заснавалі ў XIX стагоддзі. Яго упрыгожваннем стаў сажалка з 7 астраўкамі, каналамі з масткамі. Былі сфармаваныя алеі з дрэў. Паколькі садоўнік (яго называлі “агродник”, на польскі манер) прыглядаў і за садам, і за паркам, яму далі дзесяць памочнікаў.
У парку цяпер растуць ліпы, елкі, бярозы. Ёсць нават дубы-волаты, дыяметр ствала ў якіх дасягае 90 сантыметраў. Дрэвы з іншых краёў: сібірскія лістоўніцы, бальзамічныя таполі, кедравыя пініі. Пад адной з кедравых піній Венцлавовічы пахавалі сына, яшчэ маленькага хлопчыка. Неўзабаве побач павесілася няшчасная маці. Мясцовыя жыхары кажуць, што на гэтым месцы і зараз коні іржуць, б’юць капытом…