Park dworu w Birżynianach

Pałac w Birżynianach otaczały drzewa liściaste i iglaste, kolorowe kwietniki oraz stawy, odbijające niebo w lustrze wody. Spacery po ścieżkach parkowych upodobali sobie nie tylko właściciele majątku, ale również ich goście. Już w XX wieku spadkobierca dworu Antoni Górski nosił się z myślą o rekonstrukcji parku. Zatrudniony przez niego architekt przy starych stawach zaprojektował nowe ścieżki, zielone przestrzenie. W parku nie zabrakło również tajemniczych zakątków. Każdego poranka pałacowe pokojówki z wiadrami podążały do magicznego źródła, którego woda słynęła z cudownych właściwości i po której spożyciu można odzyskać zdrowie oraz młodość. Tymczasem inni starą dwupienną sosnę prosili o wstawiennictwo. Niektórzy nawet monety wsuwali pod korę drzewa, by marzenia spełniły się. Natomiast mężczyźni obawiali się olbrzymiego kamienia z odciskiem stopy łaumy. Starzy ludzie opowiadały, że w tym miejscu o świcie łaumy wabiły mężczyznę, który wpadał im w oko, do łaźni, by następnie zapieścić go na śmierć.