• У XIX стагоддзі італьянскі архітэктар Леандра Марконі спраектаваў раскошны палац па ўзоры каралеўскай рэзідэнцыі Тышкевічаў у Варшаве. Двухпавярховы будынак упрыгылі восем скульптур.
  • Аднапавярховы будынак з падвалам і гарышчам пабудавалі ў канцы XIX стагоддзя. Афіцына з’яўляецца адной з найстарэйшых пабудоў сядзібы афіцына. Там жылі і састарэлыя сядзібныя слугі. Пасля вайны ў гэтым будынку размяшчалася школа.
  • Аднапавярховы драўляны будынак ўпраўляючага сядзібай, якога гаспадары вельмі шанавалі, стаяў на каменным падмурку. Чатыры драўляныя калоны ля ганка і трохкутны франтон дома можна было заўважыць здалёк.
  • Прыслуга сядзібы жыла (разам с сем’ямі) у доме, які па даўжыні амаль не саступаў палацу – лічыцца, што яна складала 15 сажняў. Ад іншых дамоў гэты аднапавярховы будынак нічым знешне не адрознівалася. Унутры размяшчалася 18 асобных пакояў.
  • Вежа вышынёй 9 метраў стаяла перад палацам сядзібы.
  • Будынак кухні маёнтка апісаны ў инвентаризационных кнігах яшчэ ў 1875 годзе. У будынку былі склеп і гарышча. Цэнтральная частка кухні была двухпавярховай, англійская пліта з варачнай панэллю мела 6 фаерак (месцаў нагрэву), і амаль усе выкарыстоўваліся. На абед штодня гатавалі не менш як 6 розных страў. Для таго, каб ежа не паспела астудзіцца, яе ў…
  • Цэглава-каменная кузня ў сядзібе была абсталявана папросту і кампактна. Каваль каваў і папраўляў падковы, рэмантаваў гаспадарчыя прылады. Калі меў вольны час, – займаўся дэкаратыўнай коўкай.
  • Лядоўня была круглявай формы, двусхільны дах – як конус. У лядоўню зімой работнікі сядзібы неслі груды лёду з замерзлых вадаёмаў. Двухсхільны дах ледніка нагадвала конус. Такім чынам, у цёплую пару года лядоўня замяняла сучасны халадзільнік, і нават можна было пры неабходнасці замарозіць нейкія харчовыя прадукты.
  • Хлеў пабудавалі для свойскай жывёлы, якую ўтрымлівалі ў сядзібе. Гэта былі рабочыя коні, буйныя жывёлы, свінні, куры.
  • У мраваным падковападобны будынку з патрэсканымі сценамі, у якім цяпер дзейнічае аптэка, у пару Тышкевічаў знаходзіліся стайні. Будынак меў высокую мансардным дах і элементы стылю неабарока. Аматар коней, граф абсталяваў крыты манеж і нават асобны карэтны двор. У гэтых стайнях ўтрымліваліся толькі коні рэдкіх парод для верхавой язды, якія былі прызначаныя на продаж багатым пакупнікам.…
  • Даўжыня драўлянага будынка з каменнымі слупамі дасягае 31 сажань. Гэта найбольшая па даўжыні сядзібная пабудова. У клуні захоўвалі збожжа. Побач зладзілі каменны манеж для коней і хлеў.
  • Капліца ў неагатычным стылі пабудавана на краін сядзібы. На франтоне – скульптуры чатырох святых. Ўнутры, на падлозе, з мазаічных элементаў складзены велізарны герб Тышкевічаў. Алтар у часы Тышкевічаў стварылі італьянскія майстры. У 1863 годзе давялося прыбраць крыж з даху, сакральныя прадметы схаваць, а дзяржаўнаму пісару, што ўдзельнічаў у інвентарызацыі, не пашкадаваць пары бутэлек гарэлкі, якую…
  • У сядзібе з даўняга часу была “белая лазня”, якой мыліся толькі гаспадары – “белая сям’я”. У лазні было тры аддзяленні. Цяпло давала печ-мураванка, склепяністая знутры. Памяшканне отапливалось каменнай сводчатой печчу, якую звонку пакрыла дранка. Дзённае святло ў лазню праходзіла праз адзінае шкляное акно.
  • Свіран сядзібы пабудаваны каля 1863 года. Там назапашвалі збожжа, захоўвалі розныя неабходныя рэчы. Двухпавярховы будынак з двумя галерэямі стаяў на 10 драўляных слупах. Пад свіранам абсталявалі тры склепа прамакутнай формы.
  • Для аховы варот агароджы, якая атачала сядзібу, наймалі вартаўнікоў, іх называлі “швейцары”. Былі пабудаваныя два дамка. З паўднёвага боку, дзе знаходзіўся галоўны уваход у сядзібу, стаяў маляўнічы дамок. Там месціўся швейцар, які сустракаў гасцей, чаканых і нечаканых. Яшчэ адзін пост варты быў уладкаваны каля заходніх варот. Адсюль швейцар назіраў за алеяй, якая вяла ў парк.
  • Сядзібу атачала агароджа, і на тэрыторыю можна было патрапіць толькі праз вароты – паўднёвыя, паўночныя або заходнія. Галоўныя вароты захаваліся да гэтага часу. Яны знаходзіліся ў паўднёвай частцы сядзібы і былі збудаваныя ў псеўдагатычным, “усходнім” стылі, мелі тры аркі з вежамі. Вышыня галоўных варот дасягала 4 метраў. Заходнія вароты адкрывалі дарогу да палаца – па…
  • Для аховы варот агароджы, якая атачала сядзібу, наймалі вартаўнікоў, іх называлі “швейцары”. Былі пабудаваныя два дамка. З паўднёвага боку, дзе знаходзіўся галоўны уваход у сядзібу, стаяў маляўнічы дамок. Там месціўся швейцар, які сустракаў гасцей, чаканых і нечаканых. Яшчэ адзін пост варты быў уладкаваны каля заходніх варот. Адсюль швейцар назіраў за алеяй, якая вяла ў парк.
  • Сядзібу атачала агароджа, і на тэрыторыю можна было патрапіць толькі праз вароты – паўднёвыя, паўночныя або заходнія. Галоўныя вароты захаваліся да гэтага часу. Яны знаходзіліся ў паўднёвай частцы сядзібы і былі збудаваныя ў псеўдагатычным, “усходнім” стылі, мелі тры аркі з вежамі. Вышыня галоўных варот дасягала 4 метраў. Заходнія вароты адкрывалі дарогу да палаца – па…
  • Сядзібу атачала агароджа, і на тэрыторыю можна было патрапіць толькі праз вароты – паўднёвыя, паўночныя або заходнія. Галоўныя вароты захаваліся да гэтага часу. Яны знаходзіліся ў паўднёвай частцы сядзібы і былі збудаваныя ў псеўдагатычным, “усходнім” стылі, мелі тры аркі з вежамі. Вышыня галоўных варот дасягала 4 метраў. Заходнія вароты адкрывалі дарогу да палаца – па…
  • Усю сядзібу ад старонніх вачэй абараняла каменная агароджа. Яна была пабудавана ў часы праўлення Тышкевічаў. Каменныя калоны агароджы былі вышынёй тры метры. У прамежках паміж калонамі – удвая ніжэй сцяна з цэглы і камянёў. Над сцяной – дэкаратыўная металічная рашотка.
  • На 23 гектарах сядзібнага парка раслі пладовыя дрэвы, былі пчэльнік і тры рыбных вадаёма. Парк у сядзібе арганізавалі па ініцыятыве графа Тышкевіча. У 1892 годзе малодшы сына графа Ян Юзаф даручыў пераўладкаваць парк вядомаму ў той час ландшафтнаму архітэктару Эдуарду Андрэ. Ён спраектаваў аглядныя пляцоўкі, альтанкі, статуі. На схілах пабудавалі каменныя ванны: адну – для…