Мураваную агароджу, якая атачала сядзібу, пабудавалі ў ХІХ ст. Вострыя пікі брамкі былі выкаваў мясцовы каваль. Агароджу ўпрыгожваў арнамент з цагляных ромбаў. Перад кожным прыездам гаспадара ў сядзібу дваровыя людзі збіраліся ля агароджы. Калі экіпаж набліжаўся і пачынаў гучаць горн ганца, над домам падымалі сіне-жоўты сцяг з “падвойнай лілеяй” – гербам Тышкявічусаў.